କେନ୍ତା କରି ଜନମ୍ ହେଲା ପଞ୍ଚତନ୍ତ୍ର? ଜାନୁନ୍ ପଣ୍ଡିତ ବିଷ୍ଣୁଶର୍ମାଙ୍କର୍ ଇ ଅଦଭୁତ୍ କାହାନୀ! Sambalpuri gapa
Panchatantra original stories
ପଞ୍ଚତନ୍ତ୍ରର୍ ଜନମ୍ କାହାନୀ: ପଣ୍ଡିତ ବିଷ୍ଣୁଶର୍ମା କେନ୍ତା କରି ବେକୁଫ୍ ରାଜପୁତ୍ରମାନକୁଁ ବୁଦ୍ଧିମାନ ବନେଇଥିଲେ?
ଆମେ ସମସ୍ତେ ପିଲାଦିନୁ ପଶୁ-ପକ୍ଷୀମାନକର୍ ଗପ ଶୁନିକରି ବଡ଼୍ ହେଇଛୁଁ। ହେଲେ ତୁମେ ଜାନିଛ କି, ଇ ଦୁନିଆଁର ସବୁଠୁ ପୁରନା ଆରୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ କାହାନୀ ବହି 'ପଞ୍ଚତନ୍ତ୍ର' କାଏଁଲାଗି ଆରୁ କେନ୍ତା କରି ଲେଖା ହେଇଥିଲା? ଇଟା କେବଳ ଗୁଟେ ଗପ ବହି ନୁହେ, ଇଟା ହେଉଛେ ଜୀବନ୍ ବଞ୍ଚବାର୍ ଗୁଟେ ମହାନ ଶାସ୍ତ୍ର।
ଆଜିର୍ ଇ ପୋଷ୍ଟ୍ଥି ଆମେ ପଞ୍ଚତନ୍ତ୍ରର୍ ରଚନାକାର୍ ପଣ୍ଡିତ ବିଷ୍ଣୁଶର୍ମା ଆରୁ ତାଙ୍କର୍ ଅଦଭୁତ୍ ଜ୍ଞାନ ବିଷୟରେ ଜାନମା।
: ପଞ୍ଚତନ୍ତ୍ର: ବିଶ୍ୱର ସର୍ବଶ୍ରେଷ୍ଠ କାହାନୀ ଗ୍ରନ୍ଥ
ପୃଥିବୀଥି ଯେତେ ବି ଗ୍ରନ୍ଥାଗାର୍ ବା ଲାଇବ୍ରେରୀ ଅଛେ, ସବୁଠାନେ ପଞ୍ଚତନ୍ତ୍ରକୁ ସବୁଠୁ ଉଚ୍ଚା ସ୍ଥାନ ଦିଆଯାଇଛେ। ଇ ବହିଥି ଏନ୍ତା ସବୁ ଶିକ୍ଷଣୀୟ କଥା ଅଛେ ଯେନ୍ଟା ମନୁଷ୍ୟକୁ ଗୁଟେ ସଠିକ୍ ବାଟ୍ ଦେଖାସି। ପଣ୍ଡିତ ବିଷ୍ଣୁଶର୍ମା ଇ ଗପଗୁଡ଼ାକୁ ଏନ୍ତା ସୁନ୍ଦର୍ ଭାବେ ସଜେଇ କରି ଲେଖିଛନ୍ ଯେ, ଇଟା ପଢ଼ଲେ ପିଲାମାନକର୍ ମନ୍ ମୋହିଯାଏସି। ଇଥି ବୁଲାବୁଲି କରୁଥିବାର୍ ପଶୁ-ପକ୍ଷୀମାନକୁଁ ନେଇକରି ମଜାଦାର୍ କାହାନୀ ମାନ ଅଛେ।
: ପଞ୍ଚତନ୍ତ୍ରର ୫ଟା ଭାଗ ବା 'ତନ୍ତ୍ର'
ପଞ୍ଚତନ୍ତ୍ର ନାଁଟା ଇଥିଲାଗି ହେଇଛେ କାଏଁଲାଗି ଯେ ଇ ପୂରା ବହିଟା ୫ଟା ମୁଖ୍ୟ ବିଭାଗଥି ବାନ୍ଧି ହେଇକରି ରହିଛେ:
ମିତ୍ରଭେଦ: ସାଙ୍ଗମାନକର୍ ଭିତରେ କେନ୍ତା କରି ଫାଟ୍ ପଡ଼ସି।
ମିତ୍ରପ୍ରାପ୍ତି: ଭଲ୍ ସାଙ୍ଗ ପାଇଲେ କେନ୍ତା ଉନ୍ନତି ହୁଏସି।
କାକୋଲୁକୀୟ: କାଁ ଆରୁ ପେଚାର୍ ଚିରସ୍ଥାୟୀ ଶତ୍ରୁତା।
ଲବ୍ଧ ପ୍ରଣାଶ: ପାଇଥିବାର୍ ଜିନିଷକୁ ନିଜର୍ ବେକୁଫି ଲାଗି ହରେଇବା।
ଅପରୀକ୍ଷିତ କାରକ: ବିନା ଭାବିଚିନ୍ତି କାମ କଲେ କେନ୍ତା ଅସୁବିଧା ହୁଏସି।
ମହିଳା ରୋପ୍ୟର ରାଜା ଆରୁ ତାଙ୍କର୍ ମୂର୍ଖ ପୁଅ
କାହାନୀ ଆରମ୍ଭ ହେଉଛେ ଦକ୍ଷିଣ ଦେଶର୍ ଗୁଟେ ରାଜ୍ୟ 'ମହିଳା ରୋପ୍ୟ' ରୁ। ସେଠାନେ ରାଜା ଅମରକୀର୍ତ୍ତି ରାଜତ୍ୱ କରୁଥିଲେ। ରାଜା ତ ବହୁତ୍ ଜ୍ଞାନୀ ଥିଲେ, ହେଲେ ତାଙ୍କର୍ ଭାଗ୍ୟ ଖରାପ୍ ଥିଲା କାଏଁଲାଗି ଯେ ତାଙ୍କର୍ ସବୁ ପୁଅ ପୂରା 'ମୂର୍ଖ' ଆରୁ କୁମାର୍ଗୀ (ଖରାପ୍ ବାଟ୍ଥି ଚାଲୁଥିବାର୍) ଥିଲେ।
ରାଜା ସବୁବେଳେ ଚିନ୍ତାଥି ରହୁଥିଲେ କି ମୋର୍ ପରେ ରାଜ୍ୟ କେ ସମ୍ଭାଲ୍ବା? ସେ ତାଙ୍କର୍ ମନ୍ତ୍ରୀ ମାନକୁଁ କହିଲେ କି ଏନ୍ତା କିଛି ଉପାୟ କରୁନ୍ ଯେନ୍ଥି ମୋର୍ ପୁଅମାନେ ବିଦ୍ୱାନ୍ ହେଇପାରବେ। ବହୁତ୍ ପଣ୍ଡିତ ଆସଲେ ଆରୁ ଚେଷ୍ଟା କଲେ, ହେଲେ କେହି ସଫଳ ନାଇଁ ହେଇପାରଲେ। ସେତେବେଳେ ପଣ୍ଡିତ ବିଷ୍ଣୁଶର୍ମାଙ୍କ ପାଖୁଁ ଖବର ପଠାଗଲା।
ପଣ୍ଡିତ ବିଷ୍ଣୁଶର୍ମାଙ୍କର୍ ଭୀଷ୍ମ ପ୍ରତିଜ୍ଞା
ବିଷ୍ଣୁଶର୍ମା ଯେତେବେଳେ ରାଜସଭାକୁ ଆସଲେ, ରାଜା ତାକୁଁ ବହୁତ୍ ସମ୍ମାନ ଦେଲେ। ରାଜା କହିଲେ, "ହେ ପଣ୍ଡିତ ବର! ଯଦି ତୁମେ ମୋର୍ ପୁଅମାନକୁଁ ଜ୍ଞାନୀ ବନେଇଦେବ, ତାହାଲେ ମୁଇଁ ତୁମକୁ ଶହେ ଖଣ୍ଡ ଗାଁ (୧୦୦ Villages) ଉପହାର୍ ଦେମି।"
ଇ କଥା ଶୁନିକରି ବିଷ୍ଣୁଶର୍ମା ରାଜାକୁଁ ବିନମ୍ରତାର ସାଙ୍ଗେ ଗୁଟେ ବଡ଼୍ କଥା କହିଲେ—
"ହେ ରାଜା! ମୁଇଁ ମୋର୍ ବିଦ୍ୟା କେ ବିକ୍ରି ନାଇଁ କରେ। ମୋତେ ତୁମର୍ ଗାଁ କି ଧନ ଦରକାର୍ ନାଇଁନ। ମୁଇଁ ଏବେ ୮୦ ବର୍ଷର୍ ବୁଢ଼ା ହେଇଗଲାନି, ମୋର୍ ସବୁ ଇନ୍ଦ୍ରିୟ ଶିଥିଳ ହେଇଗଲାନ। ଏ ବୟସଥି ଧନ ସମ୍ପତ୍ତି କାଣା କାମର୍? ହେଲେ ମୁଇଁ ଆଜି ସିଂହର ଆଚରଣ ପରି ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରୁଛେ କି—ମାତ୍ର ୬ ମାସ ଭିତରେ ମୁଇଁ ତୁମର୍ ପୁଅମାନକୁଁ ନୀତିଶାସ୍ତ୍ରଥି ବିଦ୍ୱାନ୍ ବନେଇ ଦେମି। ଯଦି ନାଇଁପାରମି, ତାହାଲେ ମୁଇଁ ମୋର୍ 'ବିଷ୍ଣୁଶର୍ମା' ନାଁ ତ୍ୟାଗ କରିଦେମି।"
ପଞ୍ଚତନ୍ତ୍ରର୍ ରଚନା ଆରୁ ଶିକ୍ଷା ଦେବାର୍ ଶୈଳୀ
ରାଜପୁତ୍ରମାନକୁଁ ପଢ଼ାବାର୍ ଲାଗି ବିଷ୍ଣୁଶର୍ମା କୌଣସି ବୋର୍ କରିବାର୍ ବହି ନାଇଁ ଲେଖି। ସେ ଜାନିଥିଲେ କି ମୂର୍ଖ ଲୋକକୁଁ ବହି ପଢ଼େଇଲେ ସେ ପଢ଼ବା ନାଇଁ। ସେଥିଲାଗି ସେ ଜଙ୍ଗଲ୍ର ପଶୁ-ପକ୍ଷୀମାନକର୍ ଗପ ତିଆରି କଲେ। ସେ ଗପ ଭିତରେ ରାଜନୀତି, ଲୋକନୀତି ଆରୁ ସମାଜଥି କେନ୍ତା ବଞ୍ଚବାର୍ କେ ପଡ଼ସି, ସେ ସବୁ ଶିଖେଇଲେ।
୬ ମାସ ଭିତରେ ସେ ମୂର୍ଖ ରାଜକୁମାରମାନେ ଏନ୍ତା ବିଦ୍ୱାନ୍ ହେଲେ ଯେ, ଦୁନିଆଁ ଚକିତ୍ ହେଇଗଲା। ବିଷ୍ଣୁଶର୍ମା ଚାଣକ୍ୟ, ବ୍ୟାସ, ପରାଶର ଆରୁ ମନୁଙ୍କ ପରି ବଡ଼୍ ବଡ଼୍ ଜ୍ଞାନୀଙ୍କ ଶାସ୍ତ୍ରକୁ ପଢ଼ି କରି ତାର୍ ସବୁ 'ସାର' ଅଂଶକୁ ପଞ୍ଚତନ୍ତ୍ରଥି ଭରି ଦେଇଥିଲେ।
ପଞ୍ଚତନ୍ତ୍ରର୍ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଦୃଷ୍ଟିକୋଣ
ପଞ୍ଚତନ୍ତ୍ରଥି ଗୁଟେ ବଡ଼୍ ଗୂଢ଼ କଥା କୁହାଯାଇଛେ। ଉପନିଷଦ୍ର ଗୁଟେ ଶ୍ଲୋକକୁ ଆଧାର କରି ସେ ବୁଝେଇଛନ୍ କି—ଗୁଟେ ଗଛଥି ଦୁହିଟା ପକ୍ଷୀ ବସିଥିଲେ। ଜଣେ ଗଛର ମିଠା ଫଲ୍ ଖାଉଥିଲା (ଜୀବ), ହେଲେ ଆରେକ୍ ଜଣେ ଚୁପଚାପ୍ ବସି କରି ଦେଖୁଥିଲା (ବ୍ରହ୍ମ)। ଇଟା ହେଉଛେ ଜ୍ଞାନର ଚରମ ସୀମା।
ପଞ୍ଚତନ୍ତ୍ର ପଢ଼ଲେ ମନୁଷ୍ୟ ମନୁ ଗର୍ବ, ଅହଙ୍କାର ଆରୁ ଅଭିମାନ ବଳେ ବଳେ ଦୂରେଇ ଯାଏସି। ଇ ବହି ପାଠକମାନକୁଁ ଗୁଟେ ପରିମାର୍ଜିତ ଆରୁ ଭଲ୍ ମନୁଷ୍ୟ ବନାବାର୍ଥି ସାହାଯ୍ୟ କରେସି।
ବିଶ୍ୱପ୍ରସିଦ୍ଧ ପଞ୍ଚତନ୍ତ୍ର
ଆଜି ପଞ୍ଚତନ୍ତ୍ର କେବଳ ଭାରତଥି ନୁହେ, ପୂରା ବିଶ୍ୱଥି ପ୍ରସିଦ୍ଧ। ଇଟା ପାର୍ସି, ହିବ୍ରୁ, ସିରିଆ, ଆରବୀ, ଲାଟିନ୍ ଆରୁ ଜର୍ମାନୀ ପରି ବହୁତ୍ ଭାଷାଥି ଅନୁବାଦ ହେଇଛେ। ପଣ୍ଡିତ ବିଷ୍ଣୁଶର୍ମାଙ୍କର୍ ଇ କାମ ଲାଗି ଆଜି ବି ବିଶ୍ୱ ତାଙ୍କୁ ସମ୍ମାନ କରେସି।
ନିଷ୍କର୍ଷ (Conclusion):
ମନୁଷ୍ୟର୍ ଜୀବନ୍ ବହୁତ୍ ଛୋଟ୍ ଆୟେ ଆରୁ ଶାସ୍ତ୍ର ବହୁତ୍ ବଡ଼୍। ପଣ୍ଡିତ ବିଷ୍ଣୁଶର୍ମା ସେ ଅଜସ୍ର ଜ୍ଞାନର ସାଗରୁ କିଛି ବାଲି କଣିକା ପରି ସହଜ ଗପ ବାହାର କରି ଆମକୁ 'ପଞ୍ଚତନ୍ତ୍ର' ଉପହାର୍ ଦେଇଛନ୍। ଆମକୁ ଆମର୍ ଜୀବନ୍ଥି ଅତିକମରେ ଥରେ ପଞ୍ଚତନ୍ତ୍ର ନିଶ୍ଚୟ ପଢ଼ବାର୍ କେ ପଡ଼୍ବା।
0 Comments